Het schilderen van een portret is een opgerekte ontmoeting. Het beeld dat je in eerste instantie van iemand hebt, kan gaandeweg gaan schuiven. Je schildert, je praat, je drinkt samen koffie. De gekozen houding blijkt toch niet zo karakteristiek, een andere blik dan de geschilderde lijkt toch sprekender. Momenten stapelen zich. Een groot verschil met het maken van een foto.
